Geboren in Maassluis groeide ik noodgedwongen op in de Achterhoek. Lochem om precies te zijn, een dorp waar nauwelijks iets te beleven viel. Als ‘stads’ gezin tussen de oosterlingen moesten wij ons snel aanpassen, dat ging niet altijd vlekkeloos maar ik leerde snel. Alleen bleek school een dagelijks terugkerend fenomeen waar ik weinig affiniteit mee bleek te hebben. Zij begrepen mij niet was mijn conclusie. Deze houding resulteerde in een aantal gedwongen switches tussen diverse scholen met uiteindelijk – gelukkig – wel een diploma. Een vervolgopleiding was aan mij niet besteed en er was mij veel aan gelegen het slaperige Lochem en omgeving te kunnen ontvluchten.

Mijn beste vriend Teun was al opgeroepen om zijn militaire dienstplicht te vervullen. Ik herinner mij de eerste keer dat hij in zijn uniform thuis kwam en vertelde over zijn ervaringen. Dat wilde ik ook, avontuur en kameraadschap maar bovenal een ticket om Lochem te ontvluchten! In de Veronica-gids stond wekelijks een advertentie van Defensie, door het invullen van een bon kon je solliciteren naar een avontuurlijke baan. Doordat ik toch in dienst moest leek het mij verstandiger om dan maar direct beroepsmilitair te worden.

En dat lukte, ik werd toegelaten tot de Koninklijke Militaire School en volgde de opleiding tot onderofficier binnen de Koninklijke Landmacht. Niet zonder slag of stoot, de wereld van defensie is hard, meedogenloos en kent een sterke hiërarchie. Het kost tijd om je aan te passen en daar je weg in te vinden. Je moet om kunnen gaan met al die verschillende personages, achtergronden én belangen waar je jezelf op moet aanpassen. Nog nooit heb ik in 12 maanden zo veel geleerd als op de KMS, ik snapte het spelletje en was fysiek in staat hier aan mee te blijven doen. Uiteindelijk werd ik na nog 15 maanden extra opleiding in Bussum beroepsonderofficier bij de Koninklijke Landmacht!

Het avontuur kon beginnen, ik werd geplaatst bij een pantsergeniecompagnie in Wezep. Als beginnend beroepsonderofficier een van de zwaarste onderdelen binnen de Landmacht. De commandant was een ijzervreter en dat ervoer je iedere dag! Nooit was het goed genoeg en iedereen had een hekel aan deze man. Ik zag hem echter als middel om mijzelf te kunnen bewijzen, als ik hier zou slagen kon ik alles aan! En dat lukte, hij kon aan mij de meest onmogelijke opdrachten overlaten en ik zorgde dat het geregeld werd – binnen de regels maar soms ook buiten de regels om. Vrienden zijn we nooit geworden maar er ontstond een soort van wederzijds respect. Drie jaar vlogen voorbij en ik genoot van de lange oefeningen in Nederland en Duitsland. Avontuur!

Elke drie jaar moet je van functie wisselen, ook ik ontkwam daar niet aan. Er was een tekort aan instructeurs op het opleidingscentrum in Bussum. Normaal een functie voor hogere onderofficieren maar ik had mij bewezen en werd geselecteerd. Wie had dat ooit kunnen denken, ik als instructeur voor de klas. Dit vroeg van mij weer andere kwaliteiten, dienstplichtigen opleiden tot onderofficier. Nu was ik ineens zelf die commandant en moesten de leerlingen zich aan mij bewijzen! Ik leerde al snel dat het er niet om ging wat je bent maar wie je bent en dat je respect van je manschappen moest verdienen. Ook dat ging mij goed af en elke vier maanden leverde ik een groep gemotiveerde dienstplichtig onderofficieren af. Sommige zie en spreek ik nog steeds met enige regelmaat.

En toen werd het de zomer van 1994, Nederland zat al een jaar in Srebrenica, Bosnië. Het 13e Luchtmobiele Infanterie bataljon moest begin 1995 het 12e bataljon gaan aflossen maar had daarvoor te weinig eigen ondersteunend personeel. De vraag werd defensie breed bij commandanten uitgezet personeel af te staan om het 13e bataljon te vullen. Deze kans pakte ik met beide handen aan en voor ik het wist zat ik in Assen in de voorbereiding naar een uitzending naar Bosnië. Avontuur!

De eerste week van januari 1995 vertrokken wij naar een land in oorlog, getraind voor een opdracht  waarvan niemand toen kon weten hoe die zou aflopen. Bij terugkeer blijken wij onderdeel te zijn geworden van de wereldgeschiedenis….

Sergeant der 1e klasse de Graaf